De zomervakantie is voorbij. De tijd van bewust vertragen en luisteren naar mijn innerlijke zelf maakt ruimte voor nieuwe plannen en nieuwe wegen te bewandelen. De kracht van het kiezen geeft ruimte voor het nieuwe. Hoe mooi en waardevol om, met de kracht van de volle maan, deze nieuwe periode in te luiden met het ‘levend waterritueel’ van Jawi.
Dat de maancyclus van invloed is op de natuur, dat mag duidelijk zijn, maar boy oh boy wat heeft deze mooie ronde bol een invloed op mijn emotie en energie. Volle maan staat voor mij voor loslaten van het oude, dat wat niet meer dient, en ruimte maken voor het nieuwe. Versterkt door het hele proces van zelfonderzoek, in de reis voorafgaand aan het ritueel, werd alles in mij ’aan’ gezet.
Volledig naar binnen kerend en eerlijk kijkend naar oude patronen maakte dat ik weer een laagje dieper kom.
Patronen die mij gebracht hebben waar ik nu sta, me beschermd hebben tegen gevaar en me geholpen hebben bij mijn angsten, maar me ook belemmerd hebben in ontdekken, het durven aangaan van nieuwe mogelijkheden, me klein houden daar waar ik groots wil zijn. Patronen die zo diep gesleten zijn in mijn ‘zijn’, dat ze keer op keer, ook als ik denkt ze achter me gelaten te hebben, opnieuw om de hoek komen kijken als het even spannend wordt.
De Vos en de Vlinder
Om het kracht bij te zetten word ik uit gedaagd om dit veranderingsproces om te zetten naar een metafoor die bij me me past. Één voor mijn ‘ik’ die ik nu ben en één voor een nieuwe helpende die mij een handvat gaat geven om in de toekomst mezelf te helpen herinneren aan dit besluit.
De vos in mij is sluw en misleidend, niet naar de ander maar vooral naar mezelf. Het oordeel op mezelf maakt dat blijf ik staan in mijn eigen schaduw en dat maakt mij onzichtbaar. Wat ik vandaag achter wil laten is de kant van de vos die continu achter zijn eigen staart aan zit en daardoor de het pad mist van de nieuwe uitdagingen en vast blijft houden daar waar hij aan gehecht is.
De vos in mij is ook krachtig en creatief en ik heb het talent om situaties van verschillende kanten te bekijken en snel te doorzien. Ik houd mijn ‘prooi’ goed in de gaten en het kiezen voor de juiste aanpak gebeurd secuur en nauwkeurig. Anders gezegd; Het hoofd neemt het over van het hart.
En dit is waar de vlinder om de hoek komt kijken. De vlinder die met al zijn kleurenpracht, zichtbaar zijn vleugels uitslaat en zich laat meevoeren op de wind. Die durft te onderzoeken en te spelen en ondanks, of misschien wel dankzij zijn kwetsbaarheid, volledig in vrijheid en speelsheid de nieuwe wereld durft te ontdekken.
Met deze gedachte reisde ik af naar Arnhem. Me bewust van mijn oude patronen en met mijn verlangen naar nieuwe. De onbewolkte hemel van vanmorgen is inmiddels vervangen door een dicht wolkendek. De maan van gisterenavond was prachtig. ‘Dat beloofd wat’ dacht ik nog. Niets is minder waar.
Terwijl ik aan de rand van het kabbelende water sta, omringd door de prachtige natuur, de paarden in de wei, de koeien in de verte, de blatende schapen op de achtergrond, het ruizen van de wind, het tjilpen van de vogels en de kwakende eenden laat ik de energie vanuit het universum tot mij komen. Volledig bewust van wie ik ben en dankbaar voor mijn plek hier op deze aarde.
We kruipen dichter tegen elkaar om met volle aandacht elkaars woorden te verstaan
De maan…die laat zich niet meer zien, de prachtige schittering van het licht op het water, die blijft uit. Sterker nog, het grijze wolkendek was een voorbode van onstuimig weer. De wind steekt op, de tentstokken waaien onder het zeil vandaan, onze stemmen worden meegedragen op de wind en we kruipen dichter tegen elkaar om met volle aandacht elkaars woorden te verstaan. Het begint te regenen en ook de kou wordt voelbaar én; het is helemaal okay.
En de maan…..die is altijd aanwezig;)
De kracht van raakbaar mogen zijn en geraakt worden, de veiligheid binnen deze mooie groep mensen, de gelijkwaardigheid en het respect, het was prachtig. Er ontstonden mooie momenten, emotionele momenten en een groot gezamenlijk thema: Ruimte innemen.
Het samen delen zorgde voor samen helen.
Je bent nooit alleen……..
Alle ingrediënten zijn aanwezig om excuses te bedenken
Het moment van het waterritueel nadert. De kou, de wind, de regen….., alle ingrediënten zijn aanwezig om excuses te bedenken. Gedachten die niet helpend zijn probeer ik te verdringen, maar dat levert spanning op. Het mag er zijn, ook de niet helpende gedachten van de vos die naar een uitweg zoekt, maar daar is de vlinder, die neemt hem mee. Ik ga dit doen!! Roept het in mij. Die energie neemt het over en het verlangen wint.
Nog even aarzelend voel ik met mijn tenen aan het water. Het is onverwacht warmer dan gedacht. Er stroomt een positieve energie door mijn lijf en ik loop het water in. Het modderige zand kruipt tussen mijn tenen door, even heb ik het gevoel alsof ik tegengehouden word. En dan merk ik dat de regen is gestopt, het water rustiger wordt en ik loop door totdat het water ter hoogte van mijn borst is. Daar sta ik stil, laat mijn adem weer tot rust komen en geniet van de stilte om me heen. Ik neem een volle teug zuurstof en zak langzaam kopje onder. Terwijl ik weer boven kom voel ik de wind langs mijn gezicht en hoor ik hem ruisen langs mijn oren. Ik spreid mijn armen uit en op het ritme van mijn ademhaling laat ik de vlinder binnen.
Terwijl ik me omdraai en terugloop ben ik me bewust van de kracht die ik in mezelf heb. Waar ik ook sta in mijn persoonlijke ontwikkeling, het opnieuw durven kijken naar wie ik ben en waar ik sta en waar ik naar toe wil, zorgt er keer op keer voor dat ik weer een stukje verder komt op mijn pad, een laagje dieper. Mijn inzicht van vanavond is dat ik geen afscheid neem van de vos. Hij heeft me altijd bijgestaan. Ik neem hem mee naar situaties waarin hij mij dient. Wanneer de vos té nauwgezet zijn prooi observeert mag de vlinder komen spelen. Ze kunnen niet zonder elkaar. Ik kan niet zonder beide. Ze zijn beide deel van mij en ik bepaal welk deel ik de aandacht geef.
Dankjewel Jawi en alle andere deelnemers voor deze prachtige reis. Waarbij de vos als onderdeel van wie ik ben bij me blijft en de vlinder mag gaan vliegen en zijn prachtige vleugels mag gaan uitslaan om in vrijheid te mogen gaan zweven op de wind, waar deze mij ook heen gaat voeren.
Liefs ❤❤❤ Marianne
